Tech 2 cursus te Krnica (Kroatië)
Brandt Peter
Out-of-air ?? Nu ??? Ik hang hier al een uurtje op exact 9 meter met 6 flessen rond mijn lijf en ben bezig met een valve drill. Net terwijl ik mijn backup purgeer komt Mario voor me hangen en geeft me het OOA signaal, van slechte timing gesproken. Snel doneer ik mijn longhose, pak mijn backup en draai vlug mijn linker kraan terug open. We handelen de OOA situatie af en dan is het gelukkig de beurt aan mijn buddy. Een voor een roteer ik mijn stages, haal ik een stage van mijn front-D-ring en doneer hem aan mijn teamgenoot.
Ik had mijn buddies nog nooit ontmoet voor de aanvang van de cursus. Wederom was dit een echte meevaller. Massimo of "Max" is een ras echte italiaan die Mario al had bijgestaan op verschillende projecten. Emir is kroaat en was gekend met het locale duik centrum (alsook vele andere duik centra in Kroatië). Met Max volgde ik ook een scooter workshop bij Mario alvorens de T2 cursus te beginnen. Het wennen aan elkaar gaat bijzonder vlot en al vlug lijkt het alsof we al jaren samen duiken. Lang leve de ver doorgedreven standaardisatie die onze manier van duiken kenmerkt.
We zitten in de tweede dag van onze Tech2 cursus waar ik samen met mijn teamgenoten urenlang ascent en stage-handling drills doen. Stages roteren ... gezien mijn beperkte ervaring met meerdere stages in open water had ik hier op voorhand wel een beetje schrik voor. Gelukkig wordt de correcte procedure er bijzonder effectief ingedramd en op het einde van de 2de dag jongleer ik probleemloos mijn drie stages. Mario had gelijk, het blijkt inderdaad niet belangrijk dit op voorhand oeverloos te oefenen zolang je basisvaardigheden maar tiptop zijn. Beter direct de goede procedure aangeleerd krijgen dan zelf wat te experimenteren.
Nog een ascent drill, de duik blijft duren totdat onze D18 op minimum gas zit en dit duurt wel een tijdje op gemiddeld 9 meter ... 1 minuut van 20 meter naar 12, pause, 1 minuut op 9 meter, 1 minuut op 8, 1 minuut op 7 met opbergen bottomstage en switchen naar backgas, 1 minuut op 6 met switchen naar 50%, 1 minuut op 5 waar we O2 en bottomstage roteren, 1 minuut op 4 meter met switch naar backgas, 1 minuut op 3 m met switch naar O2, 1 minuut op 2 ... en terug naar 21 meter waar we opnieuw beginnen spelen tot we uiteindelijk onze minimum gas bereiken en de duik met een laatste, door Mario geanimeerde, opstijging eindigen en terugkeren naar het duikcentrum.
Het is nog niet gedaan voor vandaag, na een korte pauze laden we de boot opnieuw met per persoon een D18, 2 decoflessen en een stage voor een volgende "scenario" duik waar Mario zich met veel plezier en overgave amuseert door ons te belagen met allerlei incidentjes. Gaande van falende kranen, verlies van decogassen tot allerlei exotische vormen van out-of-air. De vermoeidheid begint te spelen, hier en daar moeten we het onderspit delven en treden we een fatale afloop schijnbaar tegemoet. Dit tot groot jolijt van Mario, die ik hoor gieren van het lachen in zijn ontspanner.
Volledig afgemat maar voldaan praten we na in het restaurant naast het duik centrum in Krnica. Mario is tevreden, morgen gaan we duiken op de wrakken.
Het tweede deel van de cursus is genieten. Tech2 level duiken wisselen we af met allerlei discussies over decompressie, logistiek, gaskeuzes en dergelijke meer. Veel aandacht wordt besteed aan het omgaan met het materiaal op de boot alsook het te water gaan en efficiëntie aan de oppervlakte. De hoeveelheid flessen en logistiek die je mee kan nemen onder water bij een wrakduik hangt in eerste instantie af van hoeveel je efficient kan beheersen boven water. Ook wordt besproken hoe we de schipper zoveel mogelijk kunnen ontlasten. Immers, als je al het gesleur overlaat aan de schipper en je slaagt er niet in om efficiënt de duik te starten of te eindigen, dan zal de schipper je niet graag meer zien komen of op zijn minst de kost prijs voor dit type duiken behoorlijk verhogen. We hadden het "geluk" dit alles in de praktijk te kunnen toepassen want er was soms toch wel een pittige stroming die souplesse en goede team communicatie vereist om de duik veilig te kunnen aanvangen. "Slow is smooth and smooth is fast", dit is niet de eerste keer dat ik dit hoor op een GUE cursus maar de praktijk bevestigt dit andermaal.
De wrakken zijn prachtig. De zichtbaarheid kon beter maar dit wordt ruimschoots goedgemaakt door de vele details nog aanwezig op de vergane glorie. Vooral de Stella Polare springt er uit voor mij. Prachtige torpedo jager (TA-36 WWII), quasi volledig in takt, torpedo's nog in de torpedo buizen, kanonnen in aanvalspositie, luiken open, spectaculair. Het wrak ligt op 66 m en na gemiddeld 40 minuten op 60m beginnen we aan de stijging en de deco. Het wrak ligt een 300 meter van de kant, waar we na een duiktijd van 130 minuten onze deco eindigen.
Hiervoor doen we het, het is een privilege om deze buitengewone wrakken te mogen bezoeken en te kunnen aanschouwen. GUE brengt dit op uitzonderlijke wijze binnen handbereik. Ik kijk al uit naar de volgende trip en het weerzien met mijn nieuwe vrienden !
Terug