Tech 1 cursus
Ineke Van Daele
Na mijn fundamentals cursus in augustus besloten Matthias en ik om een Tech 1 cursus te gaan volgen.
Na wat heen en weer mailen kwamen we uit bij Pieter die op zoek was naar twee buddy’s om zijn uitgestelde T1 cursus bij Bruno Borelli te volgen. Al snel was alles in kannen en kruiken en de cursus was gepland van 9 tot 14 november.
7 november
Om 6 uur ’s morgens kwamen Matthias en ik met een volgeladen Corsa aan bij Pieter thuis. Alles snel overgeladen in Pieter zijn wagen en weg waren we voor een rit van 12 uur richting Santa Margherita.
’s Avonds aangekomen gingen we nog even langs om Bruno goeiedag te zeggen en na ons geïnstalleerd te hebben in onze kamer, gingen we in de gietende regen op zoek naar een restaurantje om vlug nog iets te eten.
8 november
We hadden besloten om voor de cursus al een dagje te duiken om zo wat aan de condities gewoon te worden alvorens de cursus zou beginnen. De eerste duik met ons vieren (Bruno als persoonlijke gids ‘to break the ice’) was op een schitterende pinacle met veel mooie begroeiing en mooie scholen vis. In 19°C water bleek een 400 g onderpak veel te warm en na een toch wel heel lange safety stop op 6m werd al snel duidelijk dat Bruno oog voor detail had en de trend was gezet…
De tweede duik in een 150 g onderpak op een al even mooie plaats met een grote school barracuda’s en opnieuw prachtige harde en zachte koralen eindigde opnieuw met een bouyancy testje op 6m.
9 november
Eindelijk was het dan zover. De cursus kon beginnen.
In de voormiddag begonnen we met wat theorie en ’s middags vertrokken we om twee duiken te maken. De eerste duik mochten we onze basis skills demonstreren (valve en S-drills, backkick, helicopter, mask switch…) en dit allemaal voor een wapperend touw op exact 6m diepte.
Zwaar onder de indruk van de stroming, waren we zelf niet zo tevreden over onze eerste prestaties, maar voor Bruno was het meer dan voldoende.
De tweede duik konden we aan de slag met de scenario’s. Om de taskload wat op te voeren werd bij iedere duik de reel gebruikt. Al snel vlogen de maskers in het rond, gingen de lampen uit, zaten we elk wel eens verstrikt in een touw, ging er iemand OOG en was het tijd om aan de opstijging te beginnen, die ook niet zonder failures verliep. De dag hebben we afgesloten met een debrief en een stuk theorie en tegen 20u konden we naar ons vaste stek ‘Emilio’ voor een lekkere pasta of pizza.
10 november
Alweer theorie, gevolgd door drie vaardigheids- en scenarioduiken. Vandaag werd de stage erbij gehaald en werd geoefend op gasswitch, valve- en S-drills. De scenario’s werden opgevoerd en al snel bleek slechts 1 automaat van de 9 in het volledige team nog te werken.
Om de taskload nog wat op te voeren, besloot Pieter zichzelf samen met OSB naar boven te katapulteren. :-) Maar zijn ballon stond dan ook wel kaarsrecht, wellicht van 1 km afstand te zien. Wat een klein lusje caveline (en een beetje inbreng van Bruno) niet teweeg kan brengen…
11 november
Na de gebruikelijke theorie werden drie duiken gepland. De eerste duik: rescue skill. Pieter had hier blijkbaar wel ervaring mee want dit ging uitermate vlot. Voor mij was dit dan weer een stuk moeilijker maar na een tweede poging was ik er toch in geslaagd om Bruno van op 15m gecontroleerd naar boven te brengen.
Tijdens de twee andere duiken werden de scenario’s tot het maximum opgedreven en de ene valve failure was nog niet opgelost of de volgende was daar al. Bruno wilde ons duidelijk testen of we klaar waren voor de volgende stap. Terug aan boord kregen we te horen dat we morgen onze eerste trimixduik van de cursus zouden maken. Het zat dus goed.
12 november
Eerste duik: Tx 21/35 + EAN 50, wrak UJ 2207. Op voorhand hadden we een mooi duikplan uitgestippeld, maar 5 minuten voor de duik, kregen we te horen dat het plan veranderd was.
Pieter en ikzelf mochten nog eens een S-drill op 34m doen met opstijging en gasswitch op 21m, om zo eens na te gaan wat een stress situatie met je verbruik doet.
De tweede duik op hetzelfde wrak was een combinatie van zowel ervarings- als scenarioduik.
13 november
Het werd tijd voor het grote werk: Tx 18/45 (D12 op 260 bar) + EAN 50, een ervaringsduik waarbij Bruno beloofd had geen failures meer te simuleren. Het was een prachtig wrak en na 20 minuten op gemiddeld 51m, was het helaas tijd om op te stijgen. Die T1 limieten zijn toch snel bereikt!
Op 21 m bleek echter Pieter zijn decoregulator bellen te blazen. Geen scenario’s meer, was ons beloofd! Maar het bleek om een echte failure te gaan. Gelukkig was die al snel hersteld. Het decoplan werd strak afgewerkt en na een uurtje kwamen we voldaan boven.
’s Avonds werd de laatste theorie afgewerkt en hebben we gezamenlijk het theoretisch examen ingevuld.
14 november
Laatste duik van de cursus was op het wrak de Genova. In het begin van de week had Bruno al gezegd dat het weer tegen het einde van de week slechter zou worden en dat was inderdaad duidelijk: het was zwaar bewolk en vrij veel wind. Maar gelukkig zou het wel lukken om onze duik te kunnen doen.
Opnieuw Tx 18/45 in de flessen, en met een beetje gezonde spanning maakten we ons klaar om voor onze laatste cursusduik het water in te gaan. Bij het klaarmaken bleek de combinatie van de golven die toch wel weer wat wilder waren dan de dagen ervoor en de vermoeidheid me blijkbaar even te veel geworden, en maak ik daar nog een lelijke tuimel op het dek.
Gelukkig kwam ik er met wat blauwe plekken vanaf en konden we met beetje vertraging dan toch aan onze duik beginnen: average 51m en na 26 minuten bodemtijd vond Bruno het welletjes geweest en begonnen we aan de opstijging. Deze liep als een trein, en tijdens een korte debrief zette Bruno de puntjes op de i.
Terug in het centrum overliepen we de cursus en onze beoordeling en vroeg Bruno ons welke T1 duik we voor morgen planden… Alledrie geslaagd dus :-) !
15 november
We besloten nog 1 trimixduikje te maken om het geleerde in de praktijk om te zetten. We doken op 21/35 op het wrak van de Mohawk Deer en deze keer zonder het alziende oog van meester Bruno. Een klein stukje penetratie, de boilers gaan bekijken en uiteindelijk de decompressie op de resterende wrakstukken afgewerkt. Super!!
Alledrie voldaan en tevreden konden we de volgende dag terug richting België rijden. In de auto maakten we alweer plannen voor onze volgende T1 duikjes. Laat maar komen !!!!
