Tech 1 cursus te Santa Magherita Ligure

Patteet Jonas

Terug

Eind 2008 besloten Pieter, Chris en ik een GUE Tech1 cursus te plannen. Na wat te hebben rond gemaild kwamen we uit bij Bruno, de eigenaar van Portofinodivers in Italië.

Een aantal weken voor ons vertrek bleek dat Pieter niet mee kon aangezien zijn vrouw hoogzwanger was. Pieter zal later een 2de poging wagen.

Na het inladen van de auto bij Chris thuis, wat vlot ging omdat Bruno flessen ter beschikking stelden, zijn we vertrokken naar Santa Magherita Ligure in Italië. We besloten ‘s nachts te rijden, wat een goed idee bleek te zijn, want we hebben bijna geen verkeershinder gehad.

Het is een leuk dorpje direct aan de zee. Het eerste wat ons opviel waren de mooie auto’s van de rijke mensen, blijkbaar kan het geld daar niet op. Het 2de wat ons opviel waren de talrijk aanwezige zelfmoord scootertjes die voor, achter, langs, tussen en onder je auto vlogen. Best vermoeiend.

Het inchecken voor onze slaapplaats verliep nogal heftig omdat Bruno niet veel tijd had, hij was namelijk nog een cursus aan het geven. Daarbij kwam nog dat er nergens parkeerplaats te vinden was en alles dus nogal snel moest gaan. We besloten om hierna iets te gaan eten en daarna een middagdutje te doen om wat slaap in te halen.

De volgende dag hebben we 2 funduiken gemaakt in het natuurpark om er wat in te komen.
Erg veel leven zoals octopussen, murene’s, grote kokerwormen, naaktslakken en veel koraal. Er was zelfs een minigrotje waar we eens een kijkje in konden nemen.

De dag erna begon voor ons de cursus met Bruno. Na een introductie en wat theorie begonnen we in de namiddag met duiken. De gebruikelijke kunstjes zoals valve – en S – drills werden nu in “den bleu” gedaan, een opmerkelijk verschil met Cave 1 waar het meeste zich op de bodem afspeelt.

Bruno vertelde ons dat we het meeste van onze tijd in de waterkolom zouden doorbrengen en niet op de bodem. Hierna nog wat theorie en dan genieten van het lekkere Italiaanse eten.

Vermits het vullen van de flessen niet zoveel tijd in beslag nam als tijdens een Cave 1 en de bootrit ook maar +/-15 min duurde konden we iets langer slapen en hadden we iets vroeger gedaan wat toch wel leuk was.

De volgende dag kregen we een decofles waar we op het droge de gas switch mee moesten oefenen. Het doel van de duiken in de namiddag was om bovenstaande procedure onder de knie te krijgen en een beetje te wennen aan het extra stuk uitrusting.

De dagen erna werden allerlei problemen gesimuleerd die we dan moesten oplossen. Op een gegeven moment was Chris aan het uitreelen toen ik OOG ging en door een iets te overenthousiaste reactie van Chris liet hij mijn splinternieuwe reel vallen in een mooi gat van +/- 30 cm groot op het wrak.Whaaaaa!

Vervolgens amuseerde Bruno zich door een stuk visdraad rond mijn been en kranen te wikkelen. Er vlogen geregeld maskers in het rond en ik kreeg zelfs een echte faillure. De inflator van mijn wing bleef hangen waardoor ik deze moest loskoppelen. Ook werd Chris zijn deco gas “gepikt” en kreeg ik op een van de duiken een “verkeerde” fles mee waar ik pas tijdens de gasswitch achterkwam. :-S Erg leuk en vooral leerzaam.

Uiteindelijk hebben we een paar mooie trimix duiken gedaan op wrakken zoals de UJ 2207, de Motorattera en de Mohawk deer. Ook hebben we een diepe rif duik gemaakt waarop we enorm veel koralen en beesten hebben gezien.

Bruno bleek tevreden en na de evaluatie kregen we te horen dat we in de toekomst nog meer van zulke mooie duiken mogen maken, maar dan zonder het toeziend oog van Bruno. :-)

Als “beloning” organiseerde hij een duik op de Milford Haven. Dit is een supertanker die voor de kust van Genova gezonken is nadat er op 11 april 1991 een brand uitbrak. Ze is uiteindelijk op 14 april 1991 gezonken.

We gingen de duik doen met een 18/45 mix en 50 % decogas. Ondanks het goede zicht kon je maar een klein stuk van dit enorme schip zien. Het is nog goed intact en we hebben rond de brug gezwommen.

Toen we op 50 m zaten konden we Bruno en zijn buddy, die een Tech 2 duik aan het maken waren, onder ons zien scooteren. Twee kleine figuurtjes naast een enorme berg staal.

Het was een mooie afsluiter van een welgeslaagde cursus.

Ook nog een dikke proficiat aan Pieter en zijn vrouw die ondertussen bevallen is van een flinke zoon Bas. ;-)


Terug