GUE Fundamentals met Chris Le Maillot (en Gerjan Verhoef)

van Seters Esther

Terug

Op donderdag 8 februari 2007 hield Maarten van Baal een presentatie over grotduiken. Na het zien van deze presentatie, was ik overstag. Ik zou binnen nu en 5 jaar in de grotten van Mexico liggen.

Grot in Mexico.

Hoe en wat en via welke route, dat was me nog niet duidelijk. Daar zou ik nog wel over gaan nadenken.


Het besluit viel om het via de GUE weg te gaan doen. En zowaar, een week nadat ik de keuze voor mezelf had genomen, vroeg Stijn Vandenbussche, een zeer goede buddy van me, of ik samen met hem een team wilde vormen om de GUE Fundamentals te gaan doen.

Hihi, kwam dat even goed uit. Zo gezegd, zo gedaan en zo lagen we dan van 21 - 24 september 2007 in het water van Hemmoor (Duitsland), 4 dagen lang te "zwoegen" voor de Fundamentals.

Eerst moest ik het nodige aan materiaal gaan vervangen en aanschaffen. En daar natuurlijk ook weer vertrouwd mee raken. Maar dat verliep gelukkig vrij snel. In de tussenliggende periode van februari tot aan september hebben we een aantal trainingsduikjes gemaakt. Om wat te oefenen met de diverse vinslagen, de valve drill, OOG situatie en bijv. masker afdoen. Niet teveel en zeker geen hele duiken oefenen, maar gewoon even vooraf een max. 10 minuten wat oefenen, dan lekker gaan duiken en evt. tussendoor of op het eind nog iets oefenen. De lol bleef er gelukkig meer dan voldoende in, want we konden elkaar ontzettend goed pesten onder water. Zo van: zet je masker maar ff af Esther en nee, je zoekt nu maar ff naar je reservemasker in je pocket. Zo en dan kunnen we nu weer verder. Oh, je reservemasker zit niet zo lekker, nou doe ‘m dan maar af en zet je gewone masker maar weer op. Ok en bedankt. Of: sorry Stijn maar ook al ben je nu aan het schrijven in je wetnotes, ik ga nu toch echt OOG, dus wil graag ff een longhose gedoneerd krijgen. Naderhand hadden we dan echt de grootste lol en konden we hartelijk om elkaars pesterijen lachen.

Uiteraard mezelf ook aangemeld voor de DIR-NL lijst en mijn introduik heb ik op 26 mei 2007 op de DIRNL dag in de Beldert gemaakt. Mijn begeleidster was Marloes Willemse, net 2 kakelende kippen…….

Maar de tijd kruipt verder en op een gegeven moment is het dan september en gaat de Fundamentals course dan bijna van start. Inmiddels hebben zich ook nog Tim de Lange en Frank van Essen voor dezelfde Fundamentals course ingeschreven en uiteraard maken we van te voren nog een proefduikje met z’n vieren. Voor mij gold die dag echt, een slechte generale is een goede uitvoering, want ik bakte er werkelijk helemaal niets van tijdens die duiken. Alles leek wel fout te gaan en mijn trim en buoyancy waren ver te zoeken. Dat beloofde wat voor de cursus.

Esther & Marloes.

Donderdag 20 september

Stijn komt me ophalen en we laden alles in de stationwagen. 4x D12, de rest van de duikspullen, wat eten en drinken en de gewone kleding. Voor degene die de nodige grotduiktripjes maken, stelt dit natuurlijk helemaal niets voor, maar toen ik die volbeladen auto zag, vroeg ik me toch even af wat ik nou eigenlijk ging doen.

’s Avonds aangekomen in Hemmoor, eerst kennismaken met Gertjan, Chris en Zsolt Szilagvi en bespreken we kort hoe het programma er vanaf morgen uit gaat zien en daarna gaan we nog even gezellig uit eten met Jan, Serge en Johan die net hun Fundamentals hebben afgerond. We maken het niet te laat, want morgen is het weer vroeg opstaan.

Zwembad in Hemmoor. Vrijdag 21 september

Om 6 uur rinkelt de wekker (grrr, ik haat vroeg opstaan) en tegen 6.30 uur zitten we in de auto op weg naar het zwembad waar we de zwemtest moeten afleggen.

Die valt uiteindelijk wel mee (zwemtest voor PADI Divemaster is zwaarder), maar Chris benadrukt nog even het belang van een goede conditie voor de duiken die we van plan zijn te gaan maken in de toekomst.

Terug in het huisje even wat ontbijten en dan gaan we beginnen aan een flinke brok theorie. We bekijken ook nog of alle uitrusting goed is afgesteld. Bij mij zit de D-ring rechts te laag en de D-ring op mijn heup zit te ver naar voren. Verder is alles goed.

Het wordt tijd om ons eens naar de waterkant te begeven, maar nog niet te vroeg juichen, eerst gaan we droog oefenen op de modified S, het clippen en unclippen van de primaire lamp en het wisselen van automaat naar backup.

Daarna gaan we dan eindelijk het water in, maar nog steeds zonder uitrusting (behalve dan onze vinnen). We gaan hangend aan de steiger de diverse vinslagen oefenen; de frogkick, zowel normaal als modified, de flutter, zowel normaal als modified en de backkick. Het lijkt allemaal zo makkelijk, maar bij iedereen wordt er wel aan de voeten gedraaid en gedaan. Toch ook wel raar om zo aan de oppervlakte de slagen te oefenen.

Eindelijk is het dan zover, we mogen het water in. We gaan naar het platform waar we 1 voor 1 onze net geoefende vinslagen mogen voordoen: (modified) frogkick, (modified) flutter, backkick en als extraatje nu ook nog de helicopterturn. Niet alles verloopt even soepel en zeker bij de backkick heb ik even het idee dat ik totaal niet van plaats verander. Het losclippen, aflezen en weer wegclippen van de manometer levert gelukkig geen problemen op. In totaal zijn we 50 minuten onder water en zijn we maximaal 6,3 meter diep geweest. En toch heb ik maar liefst ff 60 bar uit mijn D12 weggetutterd (een SAC dus van maar liefst 19,2 liter/minuut – dit ken ik niet van mezelf).

Terug in het huisje uiteraard debriefing en nog een stuk theorie, waarbij we de opdracht krijgen om vanavond onze eigen uitrusting qua gewicht uit te rekenen. Mijn kicks gingen redelijk, uiteraard voor verbetering vatbaar, en ik moet er op letten dat ik zeker bij “rust” mijn knieën niet te veel laat zakken. Tegen 00.00 uur liggen we zo ongeveer in bed, zeer moe, maar voldaan.

Zaterdag 22 september

Het is vandaag weer vroeg opstaan (6.45 uur) en meteen maar ontbijten. Om 7.30 uur vangen we weer aan met theorie. Tot ongeveer 11.00 uur houden we ons bezig met theorie over de uitrusting, de basic 5 en GUE EDGE. Dan even wat eten en hup naar de waterkant. Daar oefenen we nog eens droog hoe de automaat verwisseld moet worden met de backup en hoe een modified S moet.

In het water nemen we de GUE EDGE helemaal door en daarna gaan we richting zeilbootje. Wederom moeten we alle vinslagen laten zien en daarna doen we de basic 5.

Mijn mask removal ging niet zo goed, ik zakte wat naar de bodem (0,5 – 1 meter lager). Niet echt de bedoeling natuurlijk, maar goed, was de eerste keer hier en ik bleef wel net boven de bodem hangen……

Vanaf 9 meter moesten we met stops op 6 en 3 meter rustig aan omhoog. En die verliepen redelijk tot goed. Al met al nu een duik gemaakt van 64 minuten en maximaal 11,7 meter diep geweest.

Daar was Chris overigens absoluut niet blij mee. Hij had heel duidelijk voor de duik gezegd dat het maximum 10 meter was.

De zeilboot in Hemmoor.

En onze argumenten dat we wat opgeschoven waren en daardoor iets dieper uitgekomen waren, vielen helemaal verkeerd bij hem. Een maximum is een maximum en 10 centimeter afwijken, nog tot daaraan toe, maar meer dan 1,5 meter was in zijn ogen “not done”. En eigenlijk moesten we hem daar naderhand natuurlijk wel in gelijk geven. Niet echt slim van ons.

Mijn kicks waren weer een stukje verbeterd, alhoewel ik er wel op moet letten om het blad van mijn vinnen horizontaal te houden, ze steken bij mij nog met regelmaat recht omhoog. Hoe ik daar in hemelsnaam mee wil vinnen, is me zelf ook nog een vraag hoor.

Na de duik hangen we de backplate om en maken de automaten met wat tyreps vast. En dan gaan we uitentreuren de S-drill oefenen. Keer op keer blijft er wel ergens iets niet goed gaan en Chris gaat alleen maar voor het perfecte. Het moet ook eerst helemaal goed gaan op het droge, wil hij het met ons onder water gaan doen.

Na al dat geoefen stortte ik ff compleet in. Ik was volledig uitgeteld. Kon nauwelijks meer op mijn benen staan. Ik had een redelijk stressvolle periode meegemaakt voordat ik naar de Fundamentals ging en met deze lange dagen, vol nieuwe theorie en hard werken, hakte er dat toch wel flink in bij mij. Ik vond het super erg om mijn duik te gaan afblazen, maar vond het niet verantwoord (en dus zeker niet DIR) om wel onder water te gaan, met mogelijk negatieve gevolgen. Na een uur knock-out op bed te hebben gelegen, als een zombie door het huisje te hebben gelopen en een warme douche later, maakte dat ik weer onder de mensen was.

Ondertussen hadden de jongens nog een duik gemaakt waarbij ze de S-drill onder water hebben uitgevoerd. Nu dus in een team van 3, waar we de vorige duiken nog eigenlijk iedere keer 2 aan 2 hadden geoefend. Wel iedere dag een andere samenstelling, zodat je niet alleen maar met je “vaste” buddy duikt, waarmee je ook hebt geoefend.

Vanavond is het huiswerk om de S-drill volledig uit te schrijven. Mijn geschreven versie ziet er als volgt uit:
• Buddy geeft S-teken
• Ik purge backup en geef ok-teken
• Buddy geeft lichtsignaal en OOG-teken
• Ik doneer longhose + pak mijn backup
• Ik vraag ok aan buddy
• Buddy geeft ok-teken en clipt zelf longhose weg
• Ik haal lampkoord onderdoor
• Ik controleer of buddy regulator goed vast heeft
• Ik deploy mijn longhose
• Ik geef teken welke richting we uit gaan
• Afhankelijk van richting de longhose rerouten
• Ik houd buddy bij bovenarm vat en duw hem in de richting
• Om te stoppen, knijp ik buddy in bovenarm
• Nu weer tegenover elkaar gaan liggen
• Buddy neemt longhose uit de mond en neemt eigen longhose weer in de mond
• Ik berg kabel op achter cannister en haal lampkoord over longhose heen
• Ik pak longhose aan en draai ‘m om mijn hoofd en exchange met backup

Erg veel gewissel tussen NL en Engelse termen in mijn schrijven, maar dat gaat als vanzelf als je de cursus in het Engels volgt. Soms kom je dan gewoon eerder op de Engelse term dan op de Nederlandse.

Op deze manier ben je weer eens op een andere manier met een drill bezig en ik moet zeggen dat dit ook best een goede manier is om iets te onthouden. Tenslotte moet het een automatisme worden en dat gaat alleen maar door herhaling.

Zondag 23 september

We mogen wat “uitslapen”, we hoeven vandaag pas om 7.00 uur op te staan. De theorie zal om 8.00 uur beginnen. In principe worden alle theoriesessies door Gertjan gegeven (die bezig is om instructeur te worden), maar Chris zou Chris niet zijn natuurlijk, als hij niet heel veel aanvullingen heeft. Uiteraard heeft hij ook een immense schat aan kennis en die wil hij graag delen met anderen. En met een vleugje Franse saus, wordt de droge theoriestof vanzelf wat smeuïger. Dit keer gaat het over decompressie en nitrox.

Tegen 12 uur mogen we even wat eten om rond 12.30 uur richting de waterkant te gaan. Uiteraard starten we met de GUE EDGE. In het water doen we nogmaals alle vinslagen, de basic 6 (er is een onderdeel bijgekomen), de S-drill en weer een slow ascent. Het wordt een lange duik van 76 minuten waarbij de maximum diepte dit keer 9,4 meter was. Stijn begint onderhand te denken dat die stoeprand waar we naast liggen, zo meteen in een krokodil gaat veranderen. Maar terwijl je zo hangt, wordt eens te meer duidelijk dat het stilhangen wel steeds makkelijker gaat. Oefening baart tenslotte kunst.

Op een gegeven moment ben ik Chris, die eigenlijk altijd rechtsboven in de hoek hing als een “eagle”, kwijt. Op zijn dooie gemakje, bekeek ie alles vanaf een afstandje. En niets ontgaat die man. Hij schiet verder echt zo snel door het water, zonder dat je er iets van merkt. Nu hangt ie ineens achter me en trekt mijn vinnen horizontaal. Dat voelt voor mij alsof ik mijn punten volledig naar beneden wijs, maar dat is dus de goede positie. Ok, zijn punt is duidelijk, ik moet er nog beter op letten.

Na deze lange duik gaan we de valve drill oefenen op de bankjes. Ik ben overigens blij dat ik nog geen p-valve heb, want dit geeft me tussen de duiken even ruimte om 5 minuten voor mezelf te hebben. Even rust en alles op een rij zetten.

In het water worden nu de basic 6, de valve drill, S-drill met op het einde de ontvanger zonder masker en dan een rondje zwemmen om de zeilboot, S-drill met op het einde een ascent. Het zijn flink wat oefeningen en de totale duiktijd komt dan nu ook weer op 69 minuten uit en de maximum diepte van 10,1 meter.

Ondanks de geringe diepte, blijft mijn SAC maar aan de hoge kant (althans, ik ben het zo hoog niet gewend). Maar ja, wat wil je met al die oefeningen die we onder water doen.

We gaan terug naar het huisje, waar ons de theorie over diveplanning staat te wachten. Het wordt een latertje vanavond. Om 22.00 uur gaan we naar een Grieks restaurant, waar we samen met de groep van Tom Karch een hapje eten. Ook nu liggen we pas tegen 00.00 uur in ons bed.

Maandag 24 september

Laatste dag van de cursus en het is weer om 6.30 uur opstaan. Om 7.30 uur beginnen we met de theorie. Nog een stukje over diveplanning en over situational awareness.

Verder hebben we nog een stukje video bekeken van de 1e duik van gisteren. Helaas hebben we de video moeten delen met de groep van Tom Karch, waardoor er niet van alle duiken opnames zijn gemaakt. Toch hebben de videobeelden wel extra geholpen bij het verbeteren van je skills. Je wordt nu echt met de neus op de feiten gedrukt wat er niet goed gaat, al denk je zelf dat het er wel goed uitziet.

We gaan vandaag wat vroeger naar de waterkant (waar het nu op een maandag een stuk rustiger is). Aldaar krijgen we uitleg over SMB oplaten en het redden van een bewusteloze duiker.

De duik ziet er als volgt uit:
• GUE EDGE
• Aan opp. zwemmen richting platform
• Een nette horizontale afdaling maken
• Naast platform positie innemen
• Valve drill in teams
• S-drill in teams
• Bewusteloze duiker, stukje zwemmen over platform en een kleine opstijging maken tot 3 meter
• Weer richting 9 meter en van daar een boeitje schieten

Boeitje schieten. Altijd handig als je dan wel je goede hand open doet. Ik was zo overgeconcentreerd, dat ik mijn hand met het spoeltje open deed i.p.v. waar de boei in zat. Het spoeltje valt dan gewoon lekker omlaag in het zand (halve meter lager) en je boeitje schiet niet omhoog…… Je had die ogen moeten zien van Chris……

Na spoeltje van de bodem geraapt te hebben, gaat mijn boei uiteindelijk netjes omhoog en maken we een keurige opstijging.

Tijdens de debriefings heeft Chris nog steeds dingen die niet goed gaan, maar gelukkig vindt ie ook een hoop dingen goed gaan. De vraag is natuurlijk nog steeds of dat goed, goed genoeg is.

Even snel plassen en flessen bijvullen cq. omwisselen en de laatste duik is alweer daar. In het water moeten we de turnpressure berekenen op ½ useable. We mochten een funduik maken tot maximaal 18 meter diepte. Toch waren we op onze hoede en we hadden heel erg het vermoeden dat we “gepakt” zouden worden onder water. Hierdoor waren we ook extra alert op allerlei momenten. Wat was de tijd en druk toen er dat gebeurde en toen we draaiden en toen we langs de grote boom gingen etc. etc. En toen we boei gingen oplaten.

Uiteindelijk ook maar goed ook, want dat waren wel de vragen die Chris ons nadien stelde. Hihihihi, waren we hem toch even te slim afgeweest. Deze duik was de kortste, 35 minuten en maximaal 17,9 meter diep.

Maar de cursus was nog niet klaar. We moesten nog een theorie-examen afleggen. En ook nog eens in het Engels. Nou ben ik niet slecht in Engels, maar sommige woorden hebben een dubbele betekenis in het Engels, en als je dan net alleen maar de ene betekenis weet en daardoor de vraag niet snapt……

Ach, niet te druk om maken, we zijn alle 4 geslaagd voor het theorie-examen. Samenwerken moet ook kunnen bij een theorie-examen toch?!?!

En dan de verlossende woorden van Chris, hebben we het gehaald of niet. Eerst vraagt Chris wat we er zelf van vonden, van de cursus in het geheel en wat we zelf denken van het resultaat. Ik dacht dat ik toch zeker wel Recreatief had gehaald en vond de cursus heel intensief en zwaar, maar meer dan de moeite waard.

Het eindresultaat mag er overigens wezen: Tim, Stijn en ik hebben Tech-rating gehaald en Frank op dit moment nog een provisional, maar die zal in de toekomst vast omgezet worden. Heren, BEDANKT!!!!!

Die avond gaan we lekker uit eten om het te vieren en nemen een heerlijk drankje. Die hebben we wel verdiend. De volgende ochtend rijden we weer richting huis.

Uiteraard heeft een ieder van ons zijn eigen puntjes waar die nog verder aan moet werken. Maar in principe ligt de weg nu open voor het Tech- en Cave-duiken.

Wegens privé omstandigheden heb ik mijn grotduikcursus van dit jaar helaas moeten afzeggen, maar in 2009 ga ik naar de grotten van Mexico en dus lig ik er nog veel eerder dan ik zelf eerst had gedacht. Mexico, here I come!

Terug