GUE DIR Fundamentals cursus

Terug

Tussen 29 juni 2002 en 01 juli 2002 hebben 3 leden van DIR - BE een GUE DIR Fundamentals cursus gevolgt, gegeven door Thomas Tukker. Hieronder volgt het verslag van Chris Dupont, één van de deelnemers. De foto's zijn van Dirk Claesen.

Zaterdag 29 juni 2002

Om 9 u 40 de auto's vol geladen met duikmateriaal, kampeerspullen en we zijn op weg naar 'De Beldert' in Tiel, Nederland voor een GUE DIR Fundamentals cursus.

We zijn Dirk Claesen, David Jacobs en Chris Dupont. We komen om 10 u 40, dus goed op tijd, aan bij de duikplaats. Daar waren al verschillende mensen van de DIR - NL emaillijst. Het was weer leuk om bekende gezichten te zien en om nieuwe gezichten bij emailadressen te plakken. Nu weten we te minste tegen wie we bezig zijn op de lijst.

De steiger

De cursus zou starten om 11 u, maar om 11 u ging er iemand zijn GSM. Thomas belde met de mededeling dat hij net wakker was. Dus hadden we tijd genoeg om met de andere cursisten, Cor en Roy kennis te maken. Om 15 u was Thomas eindelijk aangekomen en kon de cursus beginnen.

Er werd besloten om maar onmiddellijk te duiken. Maar eerst moesten onze setjes klaargemaakt worden en een controle door Thomas onder gaan.

Niemand had een perfect juiste configuratie, maar het kwam toch al in de buurt. Enkel Dirk heeft nog heel wat te vervangen met zijn OMS wing en back - plate, Mares en Poseidon ontspanners.

Voordat we het water in konden moesten we eerst de oefeningen overlopen die we zouden moeten gaan doen; de frogkick, de modified flutter kick, achteruit zwemmen, helicopter turn, bril af en op, out of air (OOA), kranen dicht en weer open draaien.

Dit lijkt allemaal eenvoudig, maar het feit dat we alles in een horizontale positie en zonder van diepte te veranderen moesten doen zou het een hele uitdaging worden. Bedoeling was om op deze eerste duik dit alles te oefenen op een platform dat op een 2 m diepte lag.

Dus met zijn alle te water en met behulp van de frogkick zwemmend naar het platform. Thomas zwom op kop, maar hij was blijkbaar de Nederlandse zichtbaarheid nog steeds niet gewoon (in Florida heb je niet zo'n slechte zichtbaarheid). Gevolg was dat we het platform niet vonden. Gelukkig dook Jiles achter ons en hij wist de weg wel. Eenmaal op het platform aangekomen gingen wij, cursisten aan de reling hangen terwijl Thomas de eerste oefening voordeed. Daarna mochten wij achter elkaar zwemmend de oefening (frogkick, modified flutter kick) doen rond het platform, terwijl Thomas ons bijstuurde.

Zoals eerder al gezegd leek het gemakkelijker dan het was. De ene ging omhoog, de andere daalde weer, een andere gebruikte zijn handen te veel, enz. Daarna de bril af en op zetten. Dit ging redelijk goed bij iedereen, enkel het op één diepte en horizontaal blijven mocht beter. Nu de OOA drills. Thomas duidde 2 personen aan die tegenover elkaar gingen hangen, dan duidde hij één van de 2 aan die een OOA moest simuleren. De andere moest na het OOA - teken onmiddellijk zijn primaire ontspanner pakken en aan zijn buddy geven, buddy een referentiepunt geven door hem vast te houden, overschakelen op zijn back - up ontspanner. Na het OK - teken van de buddy zonder lucht, kan de donor zijn long hose van onder zijn canister light halen zodat er meer slanglengte is. En weg zwemmen richting anker van bijvoorbeeld de boot of een gecontroleerde opstijging maken. Dit alles natuurlijk weer in een horizontale positie en op één diepte.

Hierna werden de rollen omgedraaid. Nadat iedereen aan de beurt was gekomen werd de oefening een stukje moeilijker. De 2 buddy's gingen in een tegenovergestelde hoek van het platform zweven. Thomas draaide dan bij een van de 2 de rechter kraan (die waar je primaire ontspanner opstaat) dicht. Als je voelde dat je geen lucht meer kon krijgen door je eigen ontspanner moest je richting je buddy zwemmen en het OOA - teken doen en tegelijkertijd jouw primaire wegklippen aan je rechter D - ring van je harnas. Het einde van de oefening werd door Thomas aangeduid, dan moest diegene die zonder lucht zat naar zijn back - up gaan, de primaire van zijn buddy teruggeven zodat die het terug kon weg steken en dan zelf zijn eigen kraan terug open draaien.

Dit laatste ging niet bij iedereen even goed. Als laatste oefening moesten we nog aan Thomas laten zien dat we aan onze eigen kranen konden en die ook konden bedienen. Dit was niet bij iedereen het geval. Onze eerste duik van de cursus zat er op, totale duiktijd 52 minuten.

Na de duik hield Thomas een kleine debriefing: 'Nou jongens, het ging niet allemaal goed hé.' De algemene opmerking was dat we meer onze diepte moesten behouden, meer horizontaal moesten blijven en onze handen niet gebruiken om bij te sturen. Dit was dan ook meteen het einde van de eerste cursusdag. Iedereen vertrok naar huis en we bleven met 3 man alleen achter op de duikplaats.

Chris en Dirk

Hoogste tijd om onze tenten op te slaan en om onze barbecue aan te doen. Wie had die zip - blokjes weer moeten meebrengen?? Dan maar een zak van de kolen kapot scheuren en als bodempje gebruiken. Om het vuur aan te wakkeren is een Mares vin vrij ideaal. Na het eten was het voor de rest van de avond sleutelen geblazen aan onze uitrusting. De ene moest wel wat meer sleutelen dan de anderen.

Een kleine greep uit de aanpassingen: de hoogte van de 2 schouder D - ringen, webbing van OMS back - plate zo goed mogelijk veranderen, crotch - strap maken, Goodmann handle aanpassen, break - away's vervangen door cave line (want volgens Thomas zouden die anders in de nabije toekomst wel eens begeven) enz. Dit ging door tot dat we totaal niks meer zagen omdat het te donker was en noodgedwongen moesten gaan slapen.

Zondag 30 juni 2002

Ik was als eerste wakker rond 8 u en de 2 andere volgde ook snel. Na het ontbijt druppelde wat leden van DIR - NL en de 2 andere cursisten Cor en Roy binnen. Iets na 10 u was Thomas er ook en konden we beginnen met dag 2. Als eerste stond er een duikje op het programma.

Er werden 2 buddy teams gemaakt: Dirk en Roy waren het eerste team en David, Cor en Chris het tweede team. Team 1 deed het kompas werk en Team 2 moest enkel Team 1 bij houden en genieten van de omgeving (hoever hier sprake van is als Thomas in de buurt is).

Het zicht was enorm slecht doordat er al veel duikers te water waren gegaan voor ons, dus was het een hele uitdaging om met de 2 Teams bij elkaar te blijven. Het duurde niet lang voordat Thomas boven het eerste buddy team hing en Dirk zijn fles begon dicht te draaien. Dit probleem werd snel en gepast opgelost door Roy. Oké, deze was gemakkelijk om bij elkaar te blijven.

Wat zou Thomas nog in petto hebben in deze duik. Even later werd er hard aan mijn vin getrokken. Zou Thomas weer iets gedaan hebben? Ja hoor, Cor was ijverig bezig het OOA - teken te doen toen ik mij omdraaide. Oké, primaire afgeven, Cor vasthouden, back - up nemen, David aan zijn vin trekken om te laten zien dat we achter bleven. David ging Team 1 verwittigen dat we een 'probleempje' hadden. Cor was ok, long hose onder mijn canister uit, achter mijn nek door en zwemmen maar. Thomas vond dat het lang genoeg geduurd had en gaf het 'einde oefening' - teken.
Thomas Tukker

Allemaal onze oorspronkelijke positie weer ingenomen en verder onder leiding van Team 1. Waar zou Thomas nu weer uithangen? Hij was natuurlijk nergens te bespeuren. In eens een gebaar langs mij. Ik draai mij om en ja hoor David is druk bezig het OOA - teken te doen. Zelfde procedure als bij Cor, buiten dat Cor nu Team 1 ging verwittigen.

Na deze oefening weer verder met de duik. Iets later hing Thomas boven Roy en was lustig bezig zijn fles dicht te draaien. Niet veel later het OOA - teken richting Dirk.

Tja, nu blijft er maar een iemand meer over die slachtoffer kan worden en dat ben ik. Wanneer zou Thomas toeslaan? Zou ik het merken? Ineens een iets zwaarder geval aan de linkerkant van mijn fles. Zou Thomas … ? Ja hoor, ik heb geen lucht meer. OOA - teken richting David met mijn lamp. Gevolg was dat Team 1 ook meteen verwittigd was.

Hm, ben aan het zakken richting bodem. Wat meer lucht in mijn droogpak. Dit is te veel, ik stijg te snel. Lucht er weer uit. Ik lijk wel een jo - jo. Thomas geeft het teken einde oefening.

Ik ga over op mijn back - up, geef David zijn primaire ontspanner terug en ik probeer mijn fles open te draaien. Ik heb de rechter kraan wel vast maar krijg er geen beweging in. Teken naar David dat hij mijn fles moet opendraaien, wat hij ook doet. Dit is weer een punt dat ik straks moet gaan veranderen.

Maximum diepte 12 m, totale duiktijd 40 minuten. Aan de kant een kleine debriefing. Er is nog heel veel verbetering nodig en jullie zijn goed bij elkaar gebleven is wel een goede samenvatting van de debriefing. Ondertussen ons materiaal afgedaan, droogpak uit, gewone kleren aan en de flessen naar het vulhok gedaan.

Wij Belgen zijn gewoon om een duik te maken, een paar uur te wachten en dan nog een duik te doen. Thomas vroeg doodleuk toen we alles hadden opgeruimd: 'Nou jongens, gaan we weer duiken nu?'. Wij: 'Euhm, onze flessen zijn aan het vullen nu.' Na een hele tijd wachten waren onze flessen redelijk vol geraakt en konden we weer duiken.

Team 1 was deze keer Cor en Roy, Team 2 was David, Dirk en Chris. Team 1 deed weer het kompas werk en er zouden boeitjes geschoten worden door Roy en David. Thomas zou de taskloading op deze duik verhogen door de OOA's sneller achter elkaar te laten volgen. Voor de duik ben ik nog even onderworpen aan een technische keuring door een aantal leden van DIR - NL.

Iemand: 'Chris, waarom steekt je buikband niet door je crotch strap maar wel door je mes houder??' Ik: 'Euhm? Niet eens gemerkt.' Iemand anders: 'Je droogpakinflator slang is niet lang genoeg, hij klemt je wing af.'

Tijdens de duik was het ene team zijn long hose nog aan het wegstoppen en rechter kraan aan het open draaien of in het andere team zat er eentje zonder lucht. Ik bleef weer gespaard tot het laatste.

Plots zeer slecht zicht, dus om Team 1 niet kwijt te spelen hun met de flessen beet genomen. Nu zal Thomas mijn fles wel niet dichtdraaien hé of toch? Ja hoor, ineens geen lucht meer. Verdorie waar zit David ergens?? Ah daar, OOA - teken en ik had een primaire ontspanner in mijn mond steken. David en ik konden nog even de vinnen van Team 1 van dichtbij inspecteren omdat die tussen ons en de long hose zaten. Iemand duwt me richting bodem, gevolg een hoop stof. Verwarring, alles terug gestabiliseerd en door zwemmen. Thomas gaf het teken einde oefening.

Bij het proberen open te draaien van mijn fles was ik weer richting bodem aan het zakken, maar ik kreeg weer geen beweging in de kraan. Dit zal ik straks dus moeten veranderen en een kilo lood afsmijten.

We zouden de boeitjes schieten en we zaten nu diep genoeg omdat te doen. Maar euhm, waar is onze vijfde man?? Ah, daar een schim, we zijn nog allemaal bij elkaar. Terwijl Roy en David hun boeitje aan het schieten waren, merkte Cor dat hij wat te licht was en rechtstreeks naar de oppervlakte ging.

Een deco - stop op 6m van 1 minuut en eentje op 3 m van 2 minuten. Maximum diepte 18 m, totale duiktijd 32 minuten. Debriefing aan de kant; we hebben al wat bijgeleerd volgens Thomas maar we zijn er nog lang niet. Nu volgt er nog wat theorie in de vorm van een discussie. Wij stellen vragen en Thomas antwoord er op

Thomas zijn, door ons, 'bijgewerkte' set

Thomas gaat met Robert mee naar huis en ze vertrekken. Ineens komt er een Fiat Panda in rallystijl over het terrein gereden met aan het stuur Eddy. Eddy blijkt Robert zijn auto aan testen geweest te zijn op off - roadvaardigheden. Hierna vertrekken Robert en Thomas toch 'eindelijk' richting huis.

Ineens tovert iemand een paar flessenvoeten uit zijn auto en we trekken met zijn alle naar het materiaalhok waar Thomas zijn duikuitrusting staat. De voetjes gaan er eerst niet goed op Thomas zijn flessen, maar met wat goede wil en kracht gaan de voeten er toch op. Nu staan ze er wel op, maar gaan er niet meer zo eenvoudig af. Na een paar foto's waarbij duidelijk de naam Tukker op de flessen gefotografeerd wordt, wordt alles terug in het materiaalhok opgeborgen.

Nu vertrekken de laatste leden van DIR - NL ook naar huis. Wij blijven met 3 weer achter bij onze tenten en beginnen aan ons avondeten, hetzelfde als bij het ontbijt en middageten, boterhammen met choco. Dan is het weer sleutelen geblazen aan onze uitrusting. Een greep uit de aanpassingen: andere routing voor de slangen van Dirk, Goodman handle van mij nog wat aanpassen, enz. Dit gaat weer door tot dat het bijna donker is.

Maandag 01 juli 2002

Om 9 u ben ik weer de eerste die op is. Veel wind en regen. Dat ziet er niet goed uit om straks onze tenten weer af te breken. Cor is er ook tegen 10 u 45, Roy kon vandaag niet komen.

Iets na 11 u is Thomas er ook samen met Jiles. Als Thomas het materiaalhok in gaat staan wij klaar met ons fototoestel. Na het zien van zijn set is Thomas op zoek gegaan naar een blok hout en een hamer om de flessenvoetjes er af te slaan. Hij vond het materiaal wel, maar kreeg de voetjes er niet af hoe hij ook probeerde. Ondertussen werd er lustig op los gefotografeerd. Gevolg was dat Thomas zo met zijn set moest duiken.

Voor deze duik was Team 1 Cor en Chris en Team 2 David en Dirk. Cor en Dirk zouden hun boeitjes schieten op het einde van de duik. We zouden een decostop houden op 6 m van 1 minuut en op 3 m eentje van 2 minuten.

Ik zou het kompas werk doen tijdens deze duik. Bedoeling was eerst naar het platform te gaan om Cor zijn fototoestel acher te laten en dan op de terug weg er terug langs gaan, fototoestel oppikken en wat foto's schieten van ons. Ik vind het platform niet dus duiken we maar door en Thomas begint weer de lastpost uit te hangen.

Eerst draait hij in Team 2 iemand zijn fles dicht. Doordat ik op kop zwem merk ik het niet onmiddellijk en zwem door. Plots merk ik dat ik geen bellen meer achter mij hoor en kijk onder mij door naar achter. Niets te zien! Verdorie! Teken naar Cor dat we terug zwemmen van waar we gekomen zijn.

Een paar seconden later zien we in de verte een paar lichtjes. Daar komt Team 2 aan. De ene aan de long hose van de andere, deze laatste op zijn back - up en Thomas met een grote grijns. Oké, weer allemaal compleet, oefening gedaan en verder met de duik. Plots doet Cor het OOA - teken. Ik draai mij op, prop mijn primaire in zijn mond, pak mijn back - up, hou Cor vast en blijf quasi op een diepte.

Tegelijkertijd gooit Cor zijn fototoestel richting bodem. Cor geeft het ok - teken, ik doe mijn long hose onder mijn canister uit, achter mijn nek door, pak Cor vast, pikken het fototoestel op en begin door te zwemmen. Thomas doet teken einde oefening. Vermits Cor niet meer zoveel lucht had, was ik al terug gedraaid richting de kant. Op 9 m doe ik teken 'boeitje schieten'. Tijdens het schieten van het boeitje raken we toch nog Team 2 en Thomas kwijt. Onze deco - stops mooi uitgevoerd en naar de oppervlakte. Team 2 en Thomas zijn er al. Blijkt dat de boei van Dirk zonder touwtje riching oppervlakte gegaan was. Dus maar terug richting de kant voor de debriefing.

Maar eerst gaan Cor en ik langs het platform om het fototoestel klaar te leggen voor de tweede duik. Maximum diepte 22 m en totale duiktijd 32 minuten.

Tijdens de debriefing blijkt dat we allemaal verbeterd zijn ten opzichte van eerdere duiken en dat we nu meer horizontaal blijven en alle oefeningen bijna op dezelfde diepte kunnen doen.

Voor de tweede duik gaan we terug naar het platform om nog wat skilles te oefenen, foto's te maken en Thomas zou ons laten zien hoe we onze set moesten afleggen onderwater. Dus wij met zijn alle naar het platform.

Thomas heeft eerst wat foto's gemaakt van ons vier. En daarna hebben we de modified flutter kick en helicopter turn nog eens gedaan. Cor heeft Thomas gefotografeerd terwijl hij zijn set aan het afleggen was. Dit lijkt niet echt simpel. Thomas doet teken op ons dat wij het ook eens moesten proberen, iedereen schud van neen buiten David die naar het midden van het platform zwemt. Wij denken allemaal: 'How gaat hij dat proberen??' Maar in plaats van zijn set af te doen, zet hij zijn masker af en terug op. Nu dat kunnen wij ook, dus hebben we dat een voor een nog eens gedaan.

Dit was het einde van de duik en Thomas ging terug naar de kant. David en Dirk hebben daar nog geen zin in en gaan nog wat rond zwemmen met Cor en mij achter hen aan. Op een meter of drie kan ik de drang niet weer staan om Dirk zijn fles dicht te draaien. Zelf hou ik me klaar om mijn primaire af te geven als David niet snel genoeg mocht reageren. Op het moment dat Dirk merkt dat hij geen lucht meer heeft draait hij zich in plaats van naar David eerst in mijn richting. Hij doet een OOA - teken naar David die hem aan kijkt zo van: 'Jij bent met mijn voeten aan het rammelen hé?' Maar dan ziet David mij, richt een middelvinger mijn richting uit en geeft zijn primaire aan Dirk.

Ik schiet zo in de lach dat mijn bril half vol water schiet. Na een tijdje stoppen ze de oefening en ik draai Dirk zijn fles weer open. Om een wraak te vermijden spoed ik mij naar de kant en ga het water uit. Uiteindelijk is iedereen weer uit het water en kunnen we onze spullen opruimen want de cursus is voorbij. We praten nog wat na met Thomas en Cor. Maar uiteindelijk moeten we toch afscheid nemen en blijven we weer achter om onze tenten af te breken in de gietende regen. Na een half uurtje is alles opgeruimd en nemen we afscheid van Gerard, betalen de rekening en eten nog wat voor dat we de reis naar België aanvatten. We vertrekken rond 16 u 45 en zijn rond 18 u 40 terug thuis.

Voor meer foto's klik je HIER.

Achter af bekeken:

1) Was het een zeer leerzame cursus. Er is geen cursus bij een andere organisatie die zo de nadruk legt op OOA situaties, buddy skilles, het horizontaal blijven en alles op een en dezelfde diepte doen.

2) Bij deze cursus ligt de nadruk heel erg op de praktijk, daarom is de theorie beperkt tot een soort discussie waarbij de cursisten de vragen stellen en de instructeur antwoord. Het is zoals Thomas zei: 'De theorie kun je overal en altijd leren, maar de praktijk kan je enkel leren door het in het water ook effectief te doen.'

3) De skills zijn niet zo eenvoudig als ze lijken. Eenmaal onder de knie zijn ze natuurlijk wel vrij eenvoudig.

4) Dit is een perfecte cursus om je duikvaardigheden aan te scherpen. Je ogen zullen open gaan.

5) Iedereen moet nog veel oefenen voordat we de skills perfect kunnen en we zullen moeten blijven oefenen om de vaardigheden niet kwijt te spelen.

6) De OOA - techniek is veel gemakkelijker dan de techniek de ons oorspronkelijk is aangeleerd (buddy - breathing).

Terug